"The Bold Type" to historia o kobietach i, odważę się to powiedzieć, dla kobiet. W ciągu dwóch dni obejrzałam cały sezon z pasją, z jaką narkoman na głodzie próbuje dostać nową działkę. I tylko wczoraj wieczorem, gdy historia się zamknęła, wywołując we mnie nie jedną i nie dwie łzy wzruszenia, zadałam sobie to pytanie:
dlaczego tak bardzo potrzebujemy superbohaterek? I dlaczego tak zwane "babskie seriale" trafią do naszych serc?
Pamiętam, że już jako mała dziewczynka chciałam podbić świat. Nie byłam typową (stereotypową?) chłopczycą, choć preferowałam kontakt z chłopakami: lubiłam bawić się lalkami, chciałam nosić sukienki i malować paznokcie. Byłam jednak typem dziewczynki z marzeniami i miałam swoje superbohaterki.
Jedną z nich była Scarlet O'Hara, buntowniczka z "Przeminęło z wiatrem". I choć może nie zabrzmi to zbyt feministycznie, to fascynowało mnie w niej jak owija sobie facetów wokół palców. Dla mnie była doskonałym przykładem feministki tamtych czasów: robiła, co chciała. Pracowała jak wół i znała swoją wartość. To, że lubiła romanse, było jej prawem, a nie poczuciem, że jako kobieta powinna tak postępować.
Kolejną moją superbohaterką była Lara Croft. Twarda laska ze spluwami, wykształcona pani archeolog, która od siedzenia przy biurku wolała ruszyć ku przygodzie. I jakkolwiek może wydać się to zabawne (mi się takie wydaje), uwielbiałam twarde laski z bronią w ręku. Wszystkie były piękne, pewne siebie i brały od życia to co chciały. Czy ktoś jeszcze pamięta Kate Archer z fps-a "No one lives forever"? I zabójczą Rayne z "BloodRayne"? Jednak najmocniej pokochałam Selene z "Underworld". Ciągle pamiętam jak poszłam na ten film z tatą do kina i choć w trakcie seansu zrozumieliśmy, że jestem trochę za mała, to tata zakrywał mi oczy w drastycznych momentach, a ja usilnie próbowałam podglądać przez jego palce. Wspominam to z uśmiechem na twarzy, bo takich bohaterek moje małe, waleczne serduszko zawsze potrzebowało.
Z czasem przyszła kolej na kolejne superbohaterki. Jedną z nich stała się Alice z "Resident Evil" (kolejna laska ze spluwami!), którą pokochałam za to, za co pokochałam wszystkie z nich: siłę, która nie odbiera im kobiecości.
Teraz, jako dorosła kobieta, też mam swoje superbohaterki. Nadal wysoko stoją Selene i Alice, dołączyła do tego grona Lorraine Broughton z "Atomic Blonde". Jednak nie samymi kobietami akcji człowiek żyje.
Moje doświadczenie z serialami "dziewczyńskimi" (damn! nie znoszę tego określenia, dajcie mi jakieś lepsze!) zaczęło się od "Seksu w wielkim mieście". Imponowała mi Samantha, która od życia brała co chciała i Miranda, która naprawdę ciężko pracowała na swoją karierę. Teraz do listy ulubionych bohaterek mogę dopisać Jane, Kat oraz Sutton z "The Bold Type".
Zrozumiałam, że jestem typem, który potrzebuje takich postaci. Nie bez powodu nałogowo czytam inspirujące historie w "Wysokich Obcasach Extra" i ekscytuję się biografiami współczesnych kobiet sukcesu. Po cichu marzę o serialu mówiącym o kobietach z branży technologicznej - pochłonęłabym go od razu.
Potrzebuję bohaterek, bo potrzebuję inspiracji. I jeśli nawet kobiet takich jak ja na świecie jest 5%, to idziemy w miliony. (A i tak zakładam, że jest nas znacząco więcej) Nie bez powodu popularni są influencerzy, nie bez powodu śledzimy blogerki. Jako ludzie kochamy słuchać historii, a czy jest coś bardziej motywującego od opowieści o tym, że innym, tak podobnym do nas, po wielu próbach i walkach, udało się dojść do sukcesu? I czy jest coś lepszego, od trendu, według którego zamiast tworzyć kolejną opowieść o tym jak wyrwać chłopaka, seriale zaczęły się skupiać na ważnych problemach społecznych i politycznych? Bo choć akcja "The Bold Type" kręci się wokół dziewczyn pracujących w czasopiśmie o modzie, to porusza takie problemy jak stalking, rak piersi, akcje #freeNiples czy gwałt. I nie przeszkadza to żadnej z głównych bohaterek ładnie wyglądać i dbać związki z mężczyznami (lub kobietami). Tak właśnie widzę współczesny feminizm.
Cieszę się, że powstają kolejne produkcje o silnych kobietach. Mała dziewczynka, która zawsze będzie gdzieś we mnie, ich potrzebuje. Po to, by zastanowić się nad swoimi sprawami. By dać się zainspirować. By uwierzyć w kobiecą siłę i tak pozytywnie nastawiona do świata - móc ruszyć na jego podbój.
